Matalik Na Magkaibigan

M2M

Si Capt. Roger Salas ay isa sa mga magigiting nating sundalo na
nakikipagdigma sa parteng south ng Pilipinas upang lupigin ang mga
bandido doon. Marami na rin siyang natanggap na medalya at citation sa
kanyang pagiging kawal. Subalit bago niya narating ang kinaroroonan
niya ngayon ay nagdaan din siya sa pangungutya ng mga taong nakapaligid
sa kanya at ang masama pa dito ay mula na rin sa kanyang sariling ama.
Lumaki si Roger sa isang military camp sa Gitnang Luzon. Anak siya ng
isang militar. Ang kanyang mga nakagisnan na kalaro ay mga anak din ng
militar. Sa murang edad niya ay mas kinagaanan niya ng loob ang
makipaglaro sa mga kababaihan. Madalas siya noong tuksuhin na bakla ng
mga kababata nitong kalalakihan. Pinilit niyang makipagkaibigan sa
kapwa niya lalaki dahil sa tuwing makikita siya ng kanyang ama na
nakikipaglaro sa mga babae ay tiyak makakatikim siya ng sinturon
pag-uwi niya sa bahay.
Labag man sa kalooban niya ay natuto siyang maglakwatsa kasama ang mga
kalaro niyang lalaki. Natuto siyang magtirador ng ibon, manghuli ng
gagamba at umakyat sa mga puno upang mamitas ng bunga ng mangga,
santol, bayabas at kung anu-ano pa sa paanan ng bundok na malapit sa
kampo. Kahit papaano ay naranasan niya ang mga gawain ng mga
kalalakihan sa kanilang lugar.
Nang mag-teenager si Roger ay nahilig siya sa pagsasayaw. Lingid sa
kaalaman ng tatay niya ay sumali siya sa isang group dance contest sa
kanilang lugar. Kasama niya sa grupo ang tatlong babae at dalawang
bading na classmates niya. Bago dumating ang gabi ng contest ay nalaman
ng tatay ni Roger na kasama siya sa dance contest na ang kasama niya ay
mga bading at babae kaya naman hindi niya ito pinalabas ng bahay sa
araw ng paligsahan. Bugbog sarado si Roger sa kanyang tatay kaya naman
ilang araw din siyang hindi lumabas ng bahay para walang makakita sa
kanyang mga pasa.
Mahal na mahal si Roger ng kanyang ina subalit wala itong magawa sa
tuwing sasaktan siya ng kanyang tatay. Tanging mga payo na lamang ng
kanyang ina ang sundin na lamang ang gusto ng kanyang tatay para hindi
na siya masaktan. Ipinaliwanag din sa kanya ng kanyang ina na mataas
kasi ang pangarap ng kanyang ama sa sarili kaya lamang ay di na niya
ito matutupad. Si Roger ang nag-iisang anak nila ang inaasahan niyang
magiging heneral balang araw.
Pilit itinago ni Roger sa kanilang school ang kanyang tunay na
pagkatao. Subalit pinagdududahan pa rin siya dahil di pa rin siya
nagkakasyota o di man lang nanliligaw ng babae. Sa halip na bigyang
pansin ni Roger ang mga bagay na iyon ay ibinuhos na lamang niya sa
pag-aaral ang kanyang panahon. Naging consistent topnotcher si Roger sa
kanilang klase. Dahil dito ay dumami pa ang naging kaibigan ni Roger
mapababae man o lalaki. Marami ring nagkaka-crush na babae sa kanya
dahil may itsura naman si Roger. Subalit talagang di niya type ang
magkasyota.
Fourth year high school si Roger noon nang makilala niya ang transferee
sa kanilang school na si Mark. Galing sa private school si Mark at anak
din ng opisyal na militar. Nakick-out daw si Mark sa dating school nito
at wala ng private school na gustong tumanggap sa kanya. Palibhasa
opisyal sa kampo ang ama ni Mark kaya natanggap siya sa school ni
Roger. Gwapo at napakalinis tignan ni Mark lalo sa sa kasuotan niyang
puting polo at itim na pantalon. Halos lahat ng kababaihan sa school ay
nagkaka-crush kay Mark. Kay Roger siya unang nakipagkaibigan ng malaman
niyang top notcher ng klase nila si Roger.
Noong nasa private school pa si Mark ay style na niya ang magdididikit
sa mga matatalinong classmate niya upang sa oras na mangailangan siya
ng tulong sa mga assignment niya ay may malalapitan siya. Ganoon din
ang ginawa ni Mark kay Roger. Mabait naman si Roger kaya sa tuwing
kailangan ni Mark ng tulong niya ay hindi niya ito binibigo. Sa
pagsama-sama ni Mark kay Roger ay di niya inalintana ang mga panunukso
sa kanila na magsyota silang dalawa. Kahit aminado si Roger kay Mark na
totoo ang panunukso ng kanilang mga classmates sa kanya na siya'y may
pagkasilahis ay binalewala lamang ito ni Mark basta huwag lang daw
siyang papatusin nito.
Sa kalagitnaan ng school year ay lalong naging malapit sina Mark at
Roger. Minsan pa nga ay ikinatuwa ng ama ni Roger nang sa bahay nila
Roger sila gumawa ng assignment. Noon nakilala ng ama ni Roger si Mark
na isang tunay na lalaki. Akala ni Roger ay pagiging kaibigan lang ang
nararamdaman niya kay Mark pero mas higit pa pala doon. Ayaw niya sa
kanyang nararamdaman kaya naman pilit niyang iniwasan si Mark upang
hindi siya tuluyang ma-in love sa kanyang kaibigan. Napansin ito ni
Mark at nang makahanap ito ng pagkakataon ay kinausap niya ng sarilinan
si Roger.
Walang ibang dahilan masabi si Roger kay Mark sa kanyang pag-iwas sa
kaibigan. Kaya naman ipinagtapat na lamang niya ang katotohanang
umiibig na siya sa kanyang kaibigan.
"Yes Mark, aaminin ko na nahuhulog na ang loob ko sa iyo. Sa tingin
ko ay mahal na kita" ang pagtatapat ni Roger kay Mark.
"Oh, anong problema doon" ang tanging naisagot ni Mark kay Roger.
"Di ba, sabi mo noon, pwede tayong maging magkaibigan basta huwag
lang kitang papatusin" ang dugtong pa ni Roger.
"Sabi ko lang yun noon, eh kung may gusto ka sa akin ay pwede naman
nating pag-usapan iyon, huwag ka lang biglang iiwas sa akin" ang
paliwanag ni Mark.
"Ang ibig mong sabihin ay pwede na tayong dalawa" ang nasabi ni
Roger.
"Hep, hep, hep, hindi sa ganoon, basta friends pa rin tayo, basta"
ang tugon ni Mark sabay akbay sa kaibigan.
Sa araw na iyon ay sinamahan ni Mark si Roger papauwi sa bahay. Pwede
namang maglakad papauwi kina Roger dahil malapit lamang ito sa school
kaya nagpasya ang dalawa ng maglakad na lamang. Masaya ang magkaibigan
sa kanilang paglalakad at panay kantyawan pa at hagikgikan. Madalas ay
nakaakbay si Mark kay Roger na lalong ikinasaya ng huli. Tanging ang
ina ni Roger ang kanilang nadatnan sa bahay. On duty pala ang ama ni
Roger. Ipinaghanda sila ng merienda ng ina ni Roger. Nang matapos
silang kumain ay pumasok sila sa silid ni Roger samantalang ang ina
naman ni Roger ay nagpatuloy sa paglalaba sa likod bahay.
"May pag-asa ba na mahalin mo rin ako?" ang tanong ni Roger kay
Mark.
"Syempre naman, mahal kita bilang kaibigan" ang tugon ni Mark.
"Eh kung higit pa doon" ang muling naitanong ni Roger.
"Ah, ewan, di ko pa rin nasusubukan yun eh, chicks pa lang ang mga
naging syota ko eh" ang naisagot ni Mark kay Roger. "Pero
mapag-uusapan naman natin iyan" dugtong pa ni Mark.
Biglang niyakap ni Roger si Mark at hinalikan sa mga labi. Sa simula ay
medyo pumipiglas si Mark subalit nagparaya na lamang siya sa ginagawa
ng kaibigan. Nang hubaran ni Roger si Mark ng damit ay hindi na niya
ito pinigilan. Naghubad din ng kanyang damit si Roger at sinimulan na
niyang romansahin ang kaibigan sa pamamagitan ng paghalik nito sa buong
katawan. Kahit noon pa lamang nagawa ni Roger ang bagay na iyon ay
nasarapan din si Mark. Noon pa rin naman natikman ni Mark na romansahin
ng katulad niyang lalaki. Naudlot ang kanilang romansahan nang kumatok
ang ina ni Roger.
Nagmadali silang nagbihis at lumabas ng silid. Niyaya ng ina ni Roger
si Mark na doon na maghapunan tutal gabi na rin. Tumanggi si Mark dahil
baka hanapin na siya sa kanila. Kinuha ni Mark ang bag niya na naiwan
sa silid ni Roger at nagpaalam na ito sa mag-ina.
Dahil sa nangyari sa silid ni Roger ay lalong naging malapit ang
magkaibigan sa isa't isa. Naging madalas din ang punta ni Mark kanila
Roger kahit wala silang pasok. Madalas na din ang paggawa nila ng
patagong romansahan. Hanggang sa mahuli sila ng ama ni Roger.
Nagmakaawa si Mark na huwag ng paratingin sa kanyang ama ang pangyayari
sa pangakong iiwas na siya kay Roger. Si Roger naman ay nakatikim muli
ng bugbog ng ama na naging dahilan ng hindi nito pagpasok ng mahigit
dalawang linggo.
Sa pag-absent ni Roger sa klase ay marami siyang lessons at quizzes na
na-miss. Ito ang dahilan kung bakit bumaba ang grades niya sa finals.
Ito rin ang naging sanhi ng pagiging salutatorian na lamang ng siya ay
magtapos sa high school. Sa araw ng kanilang graduation ay muling
nagkatabi sa upuan si Roger at si Mark. Magkasunod kasi sila sa
alphabetical listing. Walang magawa ang ama ni Roger kundi ang bantayan
ang dalawa. Alam ng dalawa na magkakatabi sila sa upuan kaya pala
naghanda sila ng liham sa isa't isa at nag-abutan ng makakita sila ng
pagkakataon.
Umakyat si Roger sa entablado upang magtalumpati. Kahit meron siyang
naprepare na talumpati ay naisingit pa rin niya ang pagpapasalamat sa
isang kaibigan na naging bahangi ng kanyang buhay at sa kanya niya
inialay ang mahigit tatlong taon na pagiging top notcher sa klase. Ang
medalya niyang pilak ay inialay niya sa kanyang ama. Maraming nagtaka
sa talumpati ni Roger. Buti na lamang at abala sa pakikipagkwentuhan
ang ama ni Roger sa mga katabi nito kaya di niya gaanong naintidihan
ang talumpati ni Roger. Nang matapos ang graduation ay nagkaroon na
kaunting salu-salo sa bahay nila Roger.
Kinagabihan ay binasa ni Roger ang liham na iniabot sa kanya ni Mark.
Ito ang nilalaman ng liham ni Mark:
Dear Roger,
Bago ang lahat nais kong batiin ka sa pagiging salutatorian mo. Ang
galing-galing mo talaga. Sana ay valedictorian ka kung hindi dahil sa
akin.
Sorry nga pala kung mas minabuti ko pang iwasan ka kaysa malaman ng mga
magulang ang tungkol sa atin. Iyon lamang na naisip kong paraan para
hindi na lumaki ang gulo. Alam mo, natatawa ako sa sarili ko. Mahuhulog
din pala ang loob ko sa isang katulad mo, eh sana noon pang nasa
private school pa ako unang nakaranas ng ganito. Aaminin ka na sa iyo
Roger na isang katulad mo ang naging dahilan kung bakit ako na-kick-out
sa school ko dati.
May isa akong classmate na anak ng heneral na nagkagusto sa akin.
Syempre diring-diri ako dahil pareho kaming lalaki kasi. Exclusive
school kasi iyon for the boys. Akala ko noong una ay lalaki siyang
tunay kaya pumayag ako makipagkaibigan. Pero nang magtapat na siya sa
akin ay laking gulat ko dahil hindi naman halata sa kanya ng ganoon nga
siya. Simula noon ay iniwasan ko na siya. Sumama ang loob niya sa akin
kaya gumawa siya ng paraan para makaganti sa akin. Planted ang
marijuana na natagpuan ng gwardya sa aking bag. Naging positibo din ang
test sa akin dahil sa impluwensya ng amang heneral ng classmate niya sa
laboratoryong sumuri sa akin. Ni minsan ay di pa ako nakatikim ng
droga.
Sa iyo ay di ako nagdalawang isip na tanggapin ang pagmamahal mo.
Napakabuti mong kaibigan. Swerte ang pag-aalayan mo ng iyong
pagmamahal. Sana ako na lang iyon pero maraming balakid sa ating
dalawa. Lalo na parehong militar ang ating mga magulang. Di bale, kapag
tayong dalawa talaga ay magtatagpo muli ang ating mga landas.
Sana magtagumpay ka sa mga pangarap mo at kung matagumpay ka na, huwag
mo sana akong kalimutan.
I love you, Roger, maniwala ka man o hindi.
Mark
Ito ang huling communication nila ni Mark. Si Roger ay pumasok sa isang
military school upang tuparin ang pangarap ng kanyang ama. Sa military
school niya muling naranasan ang pagsuso ng ari ng iba. Hindi sa
paraang pagpapaligaya kundi bilang parusa sa kanya. May bulong-bulungan
kasi sa mga kasamahan niya sa platoon na silahista si Roger. Laking
hirap at sakripisyo ni Roger sa loob ng military school. Minsan ay
naisip niyang mag-quit dahil sa pang-iinsulto ng mga kasamahan niya
lalo na nga mga upper classmen niya. Pero mas higit na takot sa ama ang
pumigil sa kanya sa balak nito. Pinilit niyang maka-graduate. Nang
magtapos si Roger ay nasa top ten siya sa batch na iyon. Laking tuwa
ang ama ni Roger at halos ipagsigawan sa buong mundo na opisyal na rin
ang kanyang anak na si Roger.
Nagpadestino si Roger sa Mindanao bilang unang assignment niya. Nais
niyang lumayo muna sa kanyang mga magulang at sa mga taong nakakakilala
sa kanya. Dalawang taon din ang ipinalagi ni Roger sa Mindanao bago
niya naisipang dalawin ang mga magulang sa Luzon. Nasa serbisyo militar
pa rin ang kanyang ama kaya doon pa rin sila nakatira sa kampo. Tyempo
din na naka-schedule ang grand reunion sa kanilang school noong high
school pa siya kaya nag-attend siya dito.
Laking gulat ng mga classmates niya ng dumating si Roger. Matikas ang
pangangatawan at di mo kakikitaan ng pagiging malamya. Ang iba sa
classmates niya ay pumasok din sa militar pero hindi sila mga opisyal.
Ngayon ay sinasaluduhan na nila si Roger. Sir pa ang tawag nila sa
kanya. Pero siya na rin ang nagpakumbaba na Roger na lang ang itawag sa
kanya. Di naman daw sila nakauniporme.
Sa isang mesa sa loob ng hall ay napansin niya ang isang lalaki na
pamilyar sa kanya ang pagmumukha na may kasamang isang babae. Nilapitan
niya ito at laking gulat niya ng yakapin siya ng lalaking ito.
"Kumusta ka na Roger? Ang tagal nating di nagkita" ang panimulang
bati ni Mark.
"Mark, ikaw ba yan?" lalo kang gumagwapo ha.
"By the way Roger, si Belinda pala ang girlfriend ko" ang
pagpapakilala ni Mark kay Roger sa kasama nitong babae.
"Hi, Roger. So ikaw pala yung best friend ni Mark noon high school na
madalas niyang ikwento sa akin" ang bungad ni Belinda.
"Lahat ba ng sekreto namin ay naikwento na ni Mark?" ang pabirong
tanong ni Roger kay Belinda.
"Ewan ko, kung nagsasabi ng totoo sa akin si Mark. Balita ko kasi ang
dami nyo daw pinaluhang chicks" ang dugtong pa ni Belinda.
"Ha ha ha... Si Mark siguro marami ng pinaluhang..." ang pabirong
tugon ni Roger na naudlot ng sikuhin sya ni Mark sa tagiliran.
Nagpatuloy ang masayahang kwentuhan ng magkaibigan hanggang sa simulan
ang pinakaprograma ng reunion. Isa-isang binanggit ng nagsasalita sa
entablado ang mga prominenteng tao na alumni ng school na iyon. Nagulat
si Roger ng mabanggit din ang pangalan niya. Di niya akalaing
tinuturing na rin pala siyang isang karangalan ng kanyang school. Nang
matapos ang programa ay nagpaalam na si Roger kay Mark at sa nobya
nito. Masayang umuwi si Roger dahil nakita niyang muli si Mark. Subalit
may kalungkutan din dahil nakilala niya ang bagong minamahal ni Mark.
Hindi makatulog si Roger ng gabing iyon kaya naman kinuha niya sa
wallet niya ang calling card na iniabot ni Mark sa kanya. Naroroon ang
cellphone number ni Mark pero nagdalawang isip siya kung tatawagan o
ite-text niya si Mark. Sa tagal niyang magdesisyon kung tatawagan niya
si Mark ay biglang may pumasok na text message sa kanyang cellphone.
"Hi, Roger si Mark ito. Di mo naibigay ang number mo kanina kaya
gumawa ako ng paraan at nagbaksaling naisulat mo sa registration book
ang number mo. Buti na lang naisulat mo. Baka kasi di mo ako tawagan o
i-text kahit na may calling card ko ikaw" ang nilalaman ng text
message na iyon.
Hindi malaman ni Roger ang gagawin kaya muli siyang nag-isip kung
sasagutin ang text message ng kaibigan. Medyo nainip siguro si Mark sa
sagot ni Roger kaya siya na naman ang nagpadala ng text message.
"Bakit di ka sumasagot? Galit ka ba sa akin dahil hindi man lang ako
nagpakita sa iyo after ng graduation natin" ang naging text message
muli ni Mark kay Roger.
Sa sandaling iyon ay napilitan ng sagutin ni Roger ang text message ni
Mark.
"Ako nga ang dapat mag-sorry sa iyo. Kasi di ko man lamang
naipaglaban kay itay ang tungkol sa atin noon" ang text naman ni
Roger kay Mark.
"Huwag mo ng isipin iyon. Tapos na iyon at matured na tayo ngayon.
Kumusta na love life mo?" ang tanong ni Mark sa text message nito kay
Roger.
"Ako, wala pa ring pagbabago. Zero pa rin" ang sagot naman ni Roger
kay Mark sa text.
"Anong wala, eh ang daming gwapong sundalo ang hawak mo ngayon" ang
pabirong text ni Mark.
"Ikaw talaga Mark, di maganda iyon. Nakikipagdigma kami sa mga
kalaban ng pamahalaan na handang pumatay para sa bayan tapos malalaman
nilang ganoon pala ako" ang sagot ni Roger sa text.
"Biro lang ha, baka magalit ka pa nyan" ang muling text ni Mark kay
Roger. "Hanggang kailan ang bakasyon mo?" ang dugtong na text ni
Mark kay Roger.
"Sa isang araw pa. Pero balak ko na sanang bumalik bukas kasi naiinip
na rin ako dito sa bahay" ang sagot na text ni Roger kay Mark.
"Huwag ka munang umuwi bukas. Magkita muna tayo sa kabayanan" ang
paanyaya ni Mark sa text nito kay Roger.
"Eh papaano si Belinda ang girlfriend mo" ang text ni Roger kay
Mark.
"Inihatid ko na siya sa bus station kanina. Pinauna ko na pabalik ng
Maynila" ang text naman ni Mark kay Roger.
"Walang hiya ka, bakit mo naman pinagsolong umuwi sa Maynila ang
girlfriend mo?" ang muling text ni Roger kay Mark.
"Syempre nagsinungaling ako sa kanya. Alanganin namang aminin ko sa
kanya na nandirito kasi ang tunay na mahal ko kaya mauna na siya" ang
pabirong text ni Mark kay Roger.
"Grabe ka talaga Mark. Sige magkita na lang tayo bukas ng 10:00 AM
doon sa tapat ng post office" ang naging tugon ni Roger sa text.
"Ok, basta bukas kita tayo doon. Goodnight na lang pare" ang huling
text ni Mark kay Roger.
"Godnight din sa iyo" ang huli text naman ni Roger kay Mark.
Alas nwebe y medya pa lang ay naroroon na si Roger sa hintayan nila ni
Mark. Hindi rin nagtagal at dumating na si Mark dala nito ang kanyang
kotse. Sumakay si Roger sa kotse at humanap sila ng magandagandang
restaurant sa kabayanan. Habang nagla-lunch ang dalawa ay panay
kwentuhan pa rin nila ng tungkol sa mga buhay buhay nila buhat ng sila
ay maghiwalay. Inabot di sila ng alas-dos ng hapon sa restaurant na
kinainan nila. Nagyayang umuwi si Roger subalit ibang daan ang tinahak
nila ni Mark. Palibhasa ay hawak ni Mark ang manibela kaya di na
umangal si Roger.
Sa isang motel ipinasok ni Mark ang kotse at biglang nahiya si Roger ng
salubungin sila ng isang empleyado at pinapasok ang kotse nila sa isang
garahe.
"Bakit dito tayo nagpunta?" ang tanong ni Roger kay Mark.
"Nais ko lang ma-experience muli yung ginagawa nating noon high
school pa tayo" ang sagot naman ni Mark.
Di na muling nakapagtanong si Roger dahil inilapat na ni Mark ang mga
labi sa mga labi ni Roger. Makalipas ang mahigit anim na taon ay muli
nilang nadama ang walang kasintulad na kaligayahan. Dahil sa pananabik
sa isa't isa ay nakailang ulit ang mga romanhasang nag-aalab. Madilim
na ng lumabas sila sa motel. Inihatid ni Mark si Roger sa kanilang
bahay bago ito tumulak pabalik ng Maynila. Kinabukasan naman ay bumalik
na rin si Roger sa Mindanao.
Dahil sa cellphone ay naging madalas ang communication ng dalawang
magkaibigan. Nang maging aktibo na naman ang rebelde sa lugar kung saan
nakadestino si Roger ay naging abala ito sa pakikipagbaka. Madalas ay
nasa dead spot ng cellphone signal si Roger kaya hindi siya makapagtext
o makatawag man lang kay Mark. Inabot din ng ilang buwan ang pagkaputol
ng kanilang communication. Isang araw ay sinundo ng helecopter si Roger
sa kanilang pansamantalang kampo. Meron daw naghihintay siyang bisita
doon sa base camp nila. Wala ng ibinigay na detalye ang piloto kaya
naging malaking katanungan kay Roger kung sino ang naghahanap sa kanya.
Dali daling nagligpit ng kagamitan si Roger at nang marating niya ang
base camp nila ay nagulat siya na si Mark pala ang kanyang bisita.
Ginamit pala ni Mark ang impluwensya ng kanyang ama upang matunton ang
kinaroroonan ni Roger. Mataas na rin kasi ang katungkulan ng kanyang
ama sa militar. Wala man sa tamang panahon ay nagfile ng leave si Roger
at agad naman itong pinayagan ng kanyang mga superior sa pakiusap na
rin marahil ng ama ni Mark.
"Papaano mo napakiusapan ang iyong ama ng mga ganoong bagay?" ang
tanong ni Roger kay Mark.
"Simple lang. Sabi ko kasi sa kanya ng magandang lugar dito sa south
na pwede naming puntahan ni Belinda sa aming honeymoon" ang tugon
naman ni Mark.
"Eh, bakit ako ang pinuntahan mo. Bakit hindi ka na lamang nagtanong
sa mga travel agencies?" ang tanong muli ni Roger kay Mark.
"Sinabi ko rin na ilang taon ka dito kaya kabisado ang lugar dito.
Gusto ko kasi na safe ang lugar na pupuntahan namin ni Belinda at yung
hindi masyadong commercialized" ang tugon ni Mark. "Yung simple
lang pero maganda at tahimik" dugtong pa ni Mark.
"Maraming magagandang lugar dito kaya lang hindi gaanong tahimik. Sa
loob ng kampo doon tahimik" ang pabirong sinabi ni Roger kay Mark.
"He he he... Nagpapatawa siya" ang biglang nasabi ni Mark.
"Kailan ba ang kasal nyo?" muling nagtanong si Roger.
"Sa isang buwan pa" ang sagot naman ni Mark. "Ikaw pala ang aking
best man kaya huwag kang mawawala sa araw na iyon" dugtong pa ni
Mark.
"Sige ngayon palang ay magpa-file na ako ng leave para makauwi ako"
ang sabi naman ni Roger.
"Heto pala ng imbitasyon, nandiyan ang pangalan ng simbahan at hotel
kung saan ang reception" sabay abot ni Mark ng isang puting sobre kay
Roger.
Hindi na nagkaroon ng pagkakataong buksan ni Roger ang sobreng
naglalaman ng invitation sa kasal ni Mark. Nagyaya na kasing kumain sa
labas ang kaibigan. Matapos kumain ay nagsimula na silang humanap ng
lugar na nais ni Mark. Sa araw na iyon ay hindi sila nakahanap ng
gustong lugar ni Mark. Kinagabihan ay sa isang hotel sila tumuloy.
Katulad ng inaasahan ay naulit muli ang romansahan nila Roger at Mark.
Kinabukasan ay nagpatuloy sila sa paghahanap ng lugar kung saan
magha-honeymoon si Mark. Bago magtanghali ay nakapili na ng lugar si
Mark. Simple lang ang lugar at malayo sa kabayanan. Maganda at malinis
ang beach. Dahil sa kalayuan nito sa kabayanan ay di ito puntahin ng
mga tao maliban lamang sa mga dayuhan na regular na pinupuntahan ang
lugar na ito. Nagpareserve si Mark ng isang villa ng gagamitin nila sa
loob ng isang linggo at nagbayad na rin ng downpayment.
Nang makabalik sila ng kampo at nakisakay na rin si Mark sa military
plane papuntang Maynila. Hindi na sila gaanong nakapag-usap ni Roger
dahil bumalik din agad si Roger sa temporary camp nila. Doon na niya
nabuksan ang sobre ng invitation. Laking pagtataka ni Roger dahil
tanging petsa at oras ng misa, pangalan at address ng simbahan at hotel
ang tanging laman ng invitation. Hindi na niya nakuhang tanungin ang
kaibigan kung bakit ganoon ang invitation sa kanya dahil wala namang
signal ng cellphone sa kanilang lugar.
Sa kaabalahan ni Roger sa pakikipagbaka sa mga rebelde ay hindi na niya
muling natawagan o nai-text si Mark. Isang araw bago ang nakatakdang
araw ng kasal ni Mark ay nagleave na si Roger. Pumunta siya ng Maynila
at tumuloy sa isang hotel na di kalayuan sa lugar kung saan ikakasal si
Mark. Namili din siya ng damit na kakailanganin niya tulad ng barong
tagalog, pantalon at sapatos. Nagpunta rin siya sa parlor upang
magpagupit at para naman magmukhang gwapo muli siya sa simbahan kahit
medyo sunog na ang kanyang balat sa araw. Di na rin niyang nagawang
tawagan ang kaibigan dahil gusto niyang medyo kabahan ang kaibigan kung
darating siya o hindi.
Maaga pa lang ay excited na si Roger na makapunta sa simbahan. Subalit
plano talaga niya na sa eksaktong oras ng kasal siya mapapakita sa
simbahan. Nang magpunta siya sa simbahan ay laking pagtataka niya.
Mukhang wala namang kasalang magaganap doon. Nagtanong pa siya sa
nangangalaga ng simbahan kung may kasalan doon at kung iyon nga ang
simbahang nakasulat sa invitation ni Mark. Iyon nga ang simbahan pero
walang naka-schedule na kasalan sa araw na iyon. Isang espesyal na misa
daw ang gaganapin doon.
Sumama ang loob ni Roger dahil naisip niya na niloko siya ni Mark. Kaya
minabuti na lamang niyang lumabas ng simbahan. Sa kanyang paglabas ay
sinalubong siya ng isang lalaking nakabarong tagalog din. Si Mark pala
iyon. Kasunod ni Mark ang mga magulang niya, mga kapatid at ang iba
pang miyembro ng pamilya. Sa isang van naman ay nakilala ni Roger ang
mga bumabang tao, ang kanyang mga magulang at ilang classmates niya
noong high school pa siya. Lahat ay naka-formal na kasuotan.
"Oh, ano pang hinhintay natin, baka magsisimula na ang misa, pasok na
tayo" ang paanyaya ni Mark sa lahat ng kasama.
Hindi na nakapagsalita si Roger. Magkatabi sa upuan sina Roger at Mark
habang nagmimisa. Nabanggit ng pari na ang misang iyon ay para sa
magkaibigang Roger at Mark na pareho ng matagumpay sa kani-kanilang
profession. Sa homily ay pinayuhan ng pari sina Mark at Roger na huwag
lumaki ang mga ulo sa natatamong tagumpay at sana manatili silang
matalik na magkaibigan habang buhay at sana maging mapagbigay sila sa
isa't isa para maging matatag pa lalo ang kanilang pagkakaibigan.
Matapos ang misa ay tumuloy sila sa isang hotel kung saan nagpareserve
si Mark na munting salu-salo. Doon lubusang nakausap ni Roger ang mga
magulang. Nalaman niya sa mga magulang na si Mark ang kumausap sa
kanila at nagkumbinse sa kanilang pagdalo sa araw na iyon. Sa pakiusap
ni Mark sa kanila ay napag-isip-isip ng ama ni Roger na panahon na rin
siguro na maging maligaya ang kanyang nag-iisang anak. Naging
pagkakataon din iyon ng ama ni Roger na humingi ng tawad sa
pagmamalupit nito sa kanya. Ibinilin pa nito kay Mark na huwag nyang
sasaktan ang kanyang anak.
Nagtaka din si Roger sa pamilya ni Mark na naging mabait sa pagharap sa
kanya. Tulad ng ama ni Roger, ipinagbilin din si Mark na laging gabayan
ni Roger sa lahat ng desisyon nito. Alam kasi nila na si Roger ang
naging dahilan ng pagbabago sa buhay ni Mark mula ng magkakilala sila.
Ang ilang dating classmates ni Roger naman ay bumati kay Roger sa mga
natamo nitong tagumpay. Nagpaumanhin din sila dahil minsan naging
tampulan ng pangungutya si Roger ng nasa high school palang sila. Hindi
pala sukatan ang sexual preference ng isang tao para maabot ang
tagumpay. Lahat ay pantay-pantay ano mang larangan ang harapin mo.
Bago natapos ang salu-salo ay naitanong ni Roger kay Mark kung ano ang
nangyari sa kanila ni Belinda. Umamin ang kaibigan na noong hinatid
niya sa bus station ang kasintahan ay nagkaroon sila ng di
pagkakaunawaan hanggang matuloy sa hiwalayan.
Kinabukasan ay nagtungo na ang dalawang magkaibigan sa lugar na
pinareserve ni Mark. Silang dalawa pala ang gagamit ng villa doon. Kaya
pala yun ang pinili ni Mark ay malaya nilang magagawa ang pagpapahayag
ng kanilang nararamdaman sa isa't isa kahit sa harap ng publiko tulad
ng pagyakap at paghalik. Ganoon din kasi ang mga banyagang bisita sa
resort na iyon. Lalaki man sa lalaki o babae man sa babae. Walang
nakikialam sa mga bisita doon at tanggap na rin ng mga Pilipinong
empleyado ang ganoong pangitain. Sa unang gabi nila doon ay muling
binasa ni Mark ang sulat ni Roger sa araw ng kanilang graduation. Ito
ang nilalaman ng sulat:
Mark,
Salamat sa maikling panahon na napaligaya mo ako. Mas higit ka pa sa
medalyang matatanggap ko sa araw na ito. Tulad ng nasabi ko na sa iyo,
ikaw pa lamang ang tanging minahal ko ng ganito. Naging mapaghusga man
ang kapalaran sa akin, masaya pa rin ako dahil may isang tulad mo na
aking minahal at sa tingin ko ay mamahalin ko habang buhay. Tandaan mo
Mark, kahit tuluyan man tayong magkalayo at di na muling magkita,
mananatili ka dito sa puso ko.
Roger
Sa ngayon ay nagmamay-ari na ng isang condominium unit ang magkaibigan
dito sa Maynila. Isa ng manager sa bangko si Mark at si Roger naman ay
isang captain na malapit na mapromote bilang major. Makakasabay sa
promotion ni Roger ang pagdedestino sa kanya dito sa Maynila. Sa
panahong iyon ay tiyak na lagi ng magkakasama ang matalik na
magkaibigan.
- WAKAS -

Click Here For Next Chapter

Masarap na Pagkakamali

Para makatipid, napilitan ang mag-asawang Ed at clara na mangupahan ng isang kuwarto sa isang entresuwelong malapit sa pinapasukan ng lalaki at lingguhan na lamang silang umuuwi sa bahay nila sa Bulacan para dalawin ang nag-iisang anak nila, si Netnet. Naiwan ito sa pag-aaruga ng mga magulang ni Clara.



Maliit lamang ang kwarto. Walang partisyon. Hustong husto lamang sa kanilang galawan. Gumawa na lamang ng mesang kakanan si Ed at bumili ng tatlong silyang mumurahin para kung sakaling may bisita ay may maupuan. Hindi na sila bumili ng kama, sa halip ay foam na pandalawahan, dalawang unan at isang kulambo. Sa labas ng kwarto ang kanilang paliguan at lutuan, kasama ng iba pang nangungupahan sa dalawa pang kwarto roon. Sa kwartong iyon, nakakaipon sila kahit papano.



Isang gabi ay nagkaroon sila ng bisita—si Liza, isang pamangkin sa pinsan ni Clara, 18 anyos at second year college sa isang unibersidad sa Maynila. Dating nagbo-board si Liza, ngunit para makatipid din, nakipanuluyan na lamang sa isa ring kamag-anak sa Maynila, kaya lamang, kapag umuuwi ang mga anak na nasa destino ng kamag-anak na iyon ay napipilitang umuwi sa kanilang bayan sa Bulacandahil walang matutulugan sa maliit na apartment. Isang gabi ngang walang matulugan ay hinanap ni Liza ang kuwarto nina Ed at Clara at nakiusap na doon na lamang matutulog dahil sa kung uuwi pa ito ay saying lamang ang gastos. Kinabukasan din, Sabado, pauwi na rin ito sa bayan nila sa probinsya.



Paminsan-minsan lamang naman kung makitulog sa kanila si Liza, minsan isang buwan o makalawa lamang. Hindi naman ito natanggihan ng mag-asawa, lalo na si Clara. Kahit paano ibig din niyang makatulong sa pamangkin sa pinsan. Nagtitiyaga na lamang matulog si Ed sa labas ng kulambong pandalawahan lamang. Bumibili na lamang sya ng katol para huwag lamukin.



Napakaganda ni Liza. Makinis na maputi ang kutis nito, parang artista ang tindig. Matawag-pansin, lalo pa’t malandi ang kilos nito at maimbay ang katawansa paglakad. Maging si Ed ay napapalatak nang lihim sa ganda ni Liza. Kunh malaki-laki ngalamang ang kuwarto ay siya na ang magmumungkahing doon na ito patuluyin.



Gustong gusto ni Ed na lagging nakikita si Liza, ang maamo nitong mukha, may buong buong mga ngipin, matangos na ilong at makipot na mga labing natural na mapula. Lalo siyang sumisigla kapag namamasdan ang mga dibdib nitong tayong-tayo sa kasariwaan, lalo pa nga’t suot ang manipis na duster ni Clara at walang bra. Halos aninag na aninag niya ang kalusugan at kakinisan ng paligid ng nakaturol na mga dibdib nito na kitang kita ang maliliit na utong na namumula ang dulo.



Hindi maiwasan ni Ed ang pag-iinit ng katawan tuwing mamamasdan si Liza, lalo na’t nasa labas si Clara at nagluluto. Kapag nasa kanila si Liza ay napapadalas ang bangon nya sa hating gabi at madaling-araw. Bubuksan nya ang ilaw at aaninagin nya sa manipis na kulambo ang nakalatag na katawan ni Liza sa tabi ng kanyang himbing na himbing na asawa. Kadalasan dahil sa malikot matulog si Liza ay nakalilis na hanggang panty ang laylayan ng duster nitong suot. Kitang-kita nya ang mabibilog at mapuputi nitong hita. Kinis na kinis na parang labanos. Pilit din nyang inaaninag ang matambok nitong hiyas at ang maitim na buhok, gayundin ang bakas ng munting biyak sa panty na suot. At kapag dumaloy na ang init ng pagnanasa sa kanyang katawan lalabas siya ng kwarto at pupunta sa banyo at doon aalpasan ang naglalagablab niyang dagta na patungkol kay Liza.



Isang araw ng suweldo ay nayaya siya ng mga kasamahan sa trabaho na doon na rin naninirahan, na maginuman sa tapat ng tindahan. Nag-ambagan sila at inabot ng hatinggabi. Nang umuwi nagkaroon sila ng pagtatalo ni Clara. Malaki laki rin ang nagastos ni Ed.



Kinabukasan ng umaga ay hindi na nagisnan ni Ed si Clara na umuwi na ng probinsiya. Nahuli tuloy siya sa trabaho dahil walang gumising sa kanya. Sa loob loob niya, uuwi rin iyon sa kinabukasan at baka ginawa lamang na dahilan ang pagtatampo para makauwi sa kanilang anak. Ngunit makalipas pa ang tatlong araw ay hindi pa rin umuuwi si Clara. Nainis si Ed. Tinitiis siya ng asawa gayong alam naman nitong mahirap para sa kanyang pamumuhay roon na wala ito. Binuo niya sa sariling huwag nang umuwi kung di rin lamang ito mauunang bumalik sa Maynila.



Nang gabing iyon, pagkalabas ng trabaho, sa pag-aakalang wala na naman si Clara ay nakipag-inuman siya sa mga kasamahan. Nasa kondisyon lamang ang kanyang katawan nang umuwi siya. Nagulat pa siya nang mapansing may ilaw sa loob ng kuwarto nila. Kung gayon ay umuwi na si Clara. Hindi rin nakatiis. Lihim siyang napangiti. Sabik na sabik siya kay Clara. Matagal na rin naman uhaw ang kanyang pagkalalaki. Ngayon ay ibubuhos niya ang kanyang pagnanasa sa asawa!



Inilabas niya ang susi. Maingat na binuksan ang pintuan. Agad niyang tinanaw ang sulok ng kanilang higaan. Naroon nga si Clara—naka-duster at nakalabas pa ang mga hita sa pagkakalilis. Nakatagilid na paharap sa dingding sa loob ng kulambo. Maingat siyang naghubad. Nagbalot ng tuwalya. Muling lumabas at naligo muna sa banyo sa likod. Pagbalik, nagsepilyo. Pagkuwa’y pinatay ang ilaw. Marahan inangat ang kulambo at tumabi sa natutulog na asawa. Inalis ang tuwalyang bumabalot sa hubad niyang katawan. Agad na umigkas ang sabik na sabik niyang sandata. Idinikit agad sa mainit na hita ng natutulog.

Marahan niyang dinantayan ang isang dibdib nito. Sinapo. Marahafng pinisil-pisil. Piniga-piga, at may munting pagtatakang sumagi sa kanyang isipan. Parang lumaki at tumulis ang dibdib ng asawa. Matitigas iyon ngayon, parang sa dalaga. Mula sa ilalim ng laylayan, ipinasokniya ang kamay sa loob ng duster. Muling sinapo ang kabuuan ng isang malusog na dibdib. Mas malaki at matigas iyon at napakaliit ng utong. Hindi iyon ang utong ng kay Clara. Malaki at nakaungos ang utong ng asawa. Itong nilalaro niya ngayon ay parang malaking nunal lamang at kabuuan ng dibdib ay sibol na bundok na tayung-tayo, tigas na tigas. Hindi iyon ang dibdib ni clara na malambot na dahil sa pagkakaroon ng isang anak.

Noon biglang sumagi sa kanyang isip ang putting sapatos sa ilalim ng mesita. Walang putting sapatos si Clara. Ang maliit na handbag. Ang bestidang nakasabit sa may kurtinang bihisan. Si LIZA ang katabi niya ngayon! Dibdib ni Liza ang nilalaro at hawak niya ngayon!



Lalong nagtumigas at nagkikislot ang kanyang sandatang nakadikit sa may ilalim ng puwitan ni Liza na nakatagilid pa ring paharap sa dingding na sementado. Marahang-marahanang ginawa niyang pagsapo at pagpisil pisil sa malusog na dibdib ni Liza. Matagal na niyang pinanggigigilan ang mga dibdib na iyon at hindi niya akalaing magkakaroon siya ng pagkakataong mahipo ang napakagandang dibdib na nga iyon. Malumanay niyang nilaru-laro ang munting utong. Yari na sa kanyang isip na kung magigisingat tahasang tatanggi si Liza, ikakatwiranniyang napagkamalan niya ito dahil suot ang duster ni Clara at nakatagilid kaya hindi niya nakilala. Bukod pa sa patay ang ilaw, madilim.



Naramdaman niyang napukaw sa pagtulog si Liza. Napakipit ang braso nito na parang tumututol – at naipit iyon upang mapigil ang ginagawa niyang paghaplos sa dibdib nito. Sa loob loob niya, hangga’t hindi ito nagsasalita ng pagtutol ay hindi siya titigil. Patuloy niyang nilalaro ang utong nito. Marahang pinisil-pisil ang makinis at matigas na paligid ng isang dibdib. Hanggang sa maramdaman niyang llumuwag ang pagkakakipit ng braso nito sa kanyang braso, na parang tutol man ay wla na itong magagawa.


Tumindi ang kanyang pagnanasa, lumukob sa buo niyang pagkatao. Ang papisil-pisil niya ay nagging papiga-piga. Lumapirot ang dalawa niyang daliri sa utong. Narinig niya ang mahihinang ungol ni Liza. Ungol ng isang nasasarapan. Pagkuwa’y tumihaya ito. Agad namang nililis niya ang duster hanggang leeg. Pinaghahalikan ang putimputing dibdib na kitang kita sa dilim. At nang matagpuan ang munting utong, agad niyang sinipsip iyon, palipat lipat sa pananabik. Naramdaman niyang napapakislot ang magandang katawan ni Liza – at nagsimulang maglaro ang isa niyang kamay sa makinis at malambot nitong katawan. Hinaplos ang maliit nitong baywang , ang puson, ang mga hita, hanggang sa humantong sa pagkababae nitong natatakpan pa ng manipis na panty.



Salat na salat niya ang kalambutan ng tambok, ang munting biyak. At upang lubos na magawa ang gusting mangyari, hinatak niyang pababa ang panty. Iniangat naman nito ang puwitan upang bigyang-laya ang pag-aalis na ginagawa niya. Nang maalis, hinubad naman niya ang duster sa ulunan. Ngayo’y pareho na silang hubot hubad. Gigil na gigil na muling sinipsip niya ang isang dibdib ni Liza, habang hinahagod ang matambok na hiyas, ang munting biyak, walang tigil na nilalaro ng daliri angmunting perlas na ang kiliti ay nakakapagpaliyad sa katawan ni Liza- at nang marining niya ang mahihinang halinghing ng dalaga, ibinaba niya ang bibig sa makinis nitong katawa, pababa. Nang humantong sa mga hita, sabik na sabik niyang pinaghahalikan iyon, hanggang singit. At natagpuan ng kanyang bibig ang umbok na may manipis pang buhok sa ibabaw. Matapos paghahalikan ang tambok, agad na hinanap ng kanyang bibig ang munting biyak—at pagsayad doon ay agad na naglaro ang kanyang dila. Napabuka ang mga hita ni Liza… at sabay sa walang tigil na paglalabas masok ng dila sa basambasang lagusan, patuloy na inaabot niya ang isang dibdib nito. Pinipiga-piga, nilalapirot ang munting utong. Napapaangat ang katawan ni Liza, napapakapit sa buhok niyal… at kasabay ng pagdaloy ng nectar mula sa di mapigil na kasukdulan ni Liza, isang impit at mahabang halinghing ang narinig niya mula rito na lalong nagpatindi ng kanyang pagnanasa sa dalaga.



“Ang sarap, Diyos ko… Haaaay! Sige pa, ang sarap!” Kinig ang mahinang tinig ni Liza. Sumapit na siyasa kasukdulang walang singsarap.



Pumatong siya sa malambot na katawan ng dalaga. Agad na itinutok ang malaki at tigas na tigas na sandatang kangina pa gigil na gigil na makapasok sa pinapangarap na lagusan. Tuloy tuloy hanggang kailaliman. Hiindi man birhen, naroon pa rin ang sikip ng isang dalaga, Kumikiliti sa balat ng kanyang malaking sandata tuwing kikiskis sa masikip na kalamnan sa loob ng lagusan. Sa bawat pagbaon, tinitiyak ni ed na iyon ay simasagad sa kailaliman ng sinapupunan ng dalaga. Niyakap niya ng mahigpit an gang malambot na katawan ni Liza na napayakap din ng mahigpit. Ang pinananabikan nihyang gawin sa makinis nitong pisngi ay ginawa. Ninanamnam niya ang halik sa malambot na mga labi ni Liza at sinalubong ng dila nito ang dila ni Ed.



Naglaro ang mga iyon, nagsimsiman ng mga nectar doon habang walang tigil sa paghugot at pagbaon ang sandata sa masikip at mainit na lagusan. Hanggang sa sumapit sila sa walang kasingsarap na ligaya nang maramdamang parehong rumaragasang palabas ang kanilang mga dagta ng pagnanasa. Mariing inilapat ni Ed ang sandata hanggang kailaliman. Lumapat ang matambok na hiyas sa diin ng pagkakahugpong ng kanilang mga bahagi… at nagsalubong ang kanilang mga dagta ng kasukdulan.



Ang init ng dagta ni ed ay nagdulot ng kiliting walang kasing sarap sa loob ng sinapupunan ni Liza at niyakap nito nang mahigpit ang lalaki, mariing hinalikan sa bibig, hinahanap ng dila ang dila ni Ed at kinig ang mga katawan, inubos ang mga dagta sa kanilang katawan. Ilang ulit pa silang nagtalik, hanggang sa manlata at makatulog.


Kapapaligo lamang ni Liza nang magising si Ed. Matapos maghilamos at magsepilyo, nilapitan niya si Liza na tahimik na nagpapatuyo ng buhok sa tapat ng maliit na bentilador. Nakabalot lamang ng tuwalya si Liza, nakalantad ang magagandang balikat, ang maputing batok. Marahang dinampian iyon ng halik ni Ed. Ang samyo ng bagong paligong katawan ni Liza ay agad na nagpakislot sa kanyang pagkalalaki. Niyakap niya ang ibig na tumutol na dalaga. Ipinasok agad ang kamay sa loob ng tuwalya. Sinapo ang isang dibdib nito, piniga-piga, nilapirot ang munting utong. Ibig mang tumutol ay hindi magawa ni Liza. Muli silang pumasok sa kulambo. Muling sinimsim ni Ed ang dibdib ni Liza. Ngayo’y mas higit ang kanyang pagnanasa sa dalaga ngayong kitang-kita niya ang kagandahan, ang kakinisan at kaputian nito. At nang simsimin niya ang nakabukang lagusan nito, muli na naman napahalinghing si Liza, impit na impit. Halinghing ng sarap, lalo na nang naglalabas masok na ang mainit na sandata sa kanyang masikip na lagusan. Hanggang sa muling humugos ang mga dagta ng kanilang pagnanasa!



Tanghali na nang makapaghihis si Liza at habang sila’y kumakain ng pananghalian, malungkot nitong inamin ang karupukan:”Sana’y maging lihim na lihim ito, Tito Ed. Nangyari lamang ito dahil sa ako’y nadarang na rin pero ito ang una at huli dahil sa hindi na siguro ako mapupunta rito. Darating na ang nobyo kong engineer galling sa Brunei. Magpapakasal na kami pagdating niya.”



Ilang araw nga lamang ay nabalitang ikinasal na si Liza sa nobyo nito. At ipinangako ni Ed sa sarili na iyon ay magiging lihim habang sila’y nabubuhay, alang-alang sa kaligayahan ni Liza. Maligaya na sya sa alaalang minsan, ang pinakamagandang babaeng pinakamithi niya ay naangkin din niya… at iyon ang pinakamainit niyang pakikipagtalik sa babae.

Click Here For Next Chapter

Masarap Na Pagkahibang

Humihingl na siya sa ginagawang pagpukaw ni Melba sa kanyang damdaming
lalaki. Umiigkas na ang kanyang kasarian at para siyang ginagatungan.

Madilim ang balcony , pero alam ni Cezar, nakapikit si Melba habang
pahimas-himas sa kanyang braso, pabuka-buka ang mga labing naghihintay sa
hinang ng kanyang mga labi.

May ibinubulong si Melba, kaylambing ng pagbulong. Nilinga ni Cezar ang
ibang pareha. Gayon ang nais mangyari ni Melba. Halikan, hipuan, walang
puknat.

Nananakit ang puson ngunit nagawang makapagtimpi, tumayo si Cezar, nagyayang
lumabas na sila ni Melba.

Hindi maipinta ang mukha ng dalaga paglabas nila sa sinehan.

"Buti pa, mag- dinner na lang tayo," ani Cezar. Pumiksi ang dalaga nang
alalayan niya ito pagpasok sa isang restaurant .

Sa sama ng loob, umorder ng beer si Melba, sa halip na tingnan man lang
ang menu na ibinibigay ng tagapagsilbi.

"Ano pa?" ungkat ni Cezar.

"Beer lang, gusto kong malasing, para makalimot!"

Bukod sa beer , umorder ng pulutan si Cezar, iiling-iling na sinabayan sa
pag-inom si Melba.

Magkahalong pagtataka at pagkainis ang naramdaman ni Cezar. Iniiwasan niya
si Melba, pero bakit di niya natanggihan nang magkita sila at yayain siyang
magsine? At naiinis siya sa sarili. Isang kalabit lang, wika nga, ang
kailangan at handa si Melba na ipagkaloob sa kanya ang pagkababae. Bakit
waring ayaw niya itong patulan, gayong tiyak namang pinagnanasaan niya?

Naitanong pa ni Cezar sa sarili, anong klaseng babae si Melba?

Ikakasal na si Cezar kay Lala, nakababatang kapatid ni Melba. Ano't patuloy
siyang tinutukso ng magiging hipag? Ibig ba nitong makabilang siya sa
listahan ng mga nobyo ni Melba?

"Bakit ba nagyaya kang magsine tayo?" di nakatiis, naitanong ni Cezar.

"Bakit, ano'ng diperensiya noon?"

"Alam mong malapit na kaming ikasal ng kapatid mo, Melba."

"Malapit nang ikasal, pero di pa kasal."

"Look , Melba . . ."

"Look , Cezar," marahan pero mariing pakli ng dalaga. "Ako ang unang
nakakilala sa 'yo, hindi si Lala. At mailalaban ko ng patayan ang
pagpapatunay na mas malaki ang pagmamahal ko sa iyo kaysa pagmamahal niya sa
'yo."

"Huwag mo akong tuksuhin."

"Noon pa kita tinutukso. Alam ko, natutunugan ko, gusto mong patukso, ibig
mo akong matikman, takot ka nga lang kay Lala.

"Bakit ako matatakot sa kanya?"

"Kung gayon, takot ka sa sarili mo."

"Sa iyo ako natatakot, Melba."

"Ang dami mong abala, tagay tayo."

Nagpingki ang kanilang mga braso at sinaid nila ang lamang serbesa sa isang
tunggaan. Umorder sila, sunod-sunod tulad ng kanilang pagtagay at pagtungga.
Wari bang sa pamamagitan niyon, malulutas ang kung tutuusi'y munting
problema nila. Humal na sila kapwa nang tumigil, nang bayaran ang tsit, at
maghintay sila ng taksi. Balak ni Cezar ay ihatid sa pag-uwi si Melba, upang
madalaw na tuloy si Lala, kahit siya, si Cezar ay nakainom. Nauunawaan ng
kanyang nobya ang bisyo niyang iyon.

"Hindi tayo uuwi, Sweetheart," ani Melba, sumandal pa sa binata at
binutingting ang bukas nitong polo shirt na bahagyang naghahantad ng
balahibuhing dibdib.

"E, saan tayo pupunta?" sumigok si Cezar, namumungay ang mga mata, waring
nakakikita siya ng mga alitaptap o bituing aali-aligid.

"Akong bahala, pards," pahumal na tugon ni Melba.

Mas masama ang tama ni Cezar kaysa ng dalaga.

Sa pasuray nilang pagpasok sa kuwarto, ang naramdaman ni Cezar ay kakaibang
dapyo ng lamig.

"Okey rito sa lugar na napili mo, Melba," nakatawang sabi ni Cezar,
susuray-suray na naupo sa gilid ng kama, namimigat ang talukap ng mga mata
at malasado ang utak, nag-alis siya ng medias at sapatos.

"Talagang okey," malakas na tugon.

Nakarehistro sa utak ni Cezar kung anong lugar iyon, dati na siyang
nagpupunta sa gayong lugar. Pero sa pagkakataong ito, kalahati ng
pang-unawa, ng huwisyo niya, ay kontrolado ng epekto ng nainom. Naaninaw
niya si Melba, parang gumigiwang-giwang si Melba, nagaalis ng bra at panty,
matamang nakatingin sa kanya, mahiwaga ang kislap ng mga mata, at mas
mahiwaga ang ngiti.

Tatawa-tawa si Cezar sa pagkatihaya sa kama. Hinuhubaran siya ni Melba,
hinihimas siya. Nasasarapan sana siya sa paghuhubad na iyon, sa
paghimas-himas na iyon, pero tinatalo siya ng matinding antok. Ang huling
naramdaman niya, bago siya naghilik, ay pagdukmo ni Melba sa pagitan ng
kanyang mga hita . . .

Naalimpungatan siya nang magmamadaling-araw, inaalinsangan gayong dama ang
mas malakas na dapyo ng lamig. Sumisingaw sa katawan niya ang amoy serbesa.
Bumalikwas siya at natigilan siya nang pumatong sa dibdib niya ang isang
kamay ni Melba. Kaipala, hinihintay ng dalaga na magising siya.

Napalunok si Cezar nang biglang sumakmal sa kanyang pagkalalaki ang isang
kamay ng dalaga.

"Gusto nang tumindig," humihingal siya, kaipala, sa salakay ng pagnanasa.
"Puwede na 'yan, kaunting subo lang at lambing, sweetheart ."

Bago nakahuma o nakakilos si Cezar, napigilan na ni Melba ang kanyang mga
tuhod daop ng bibig nito sa pagitan ng kanyang mga hita. Mabilis na
nakabuwelo ang dalaga mula sa pagkatabi sa higaan kay Cezar

Napakislot si Cezar nang magsimulang lumaro-laro ang mga daliri ni Melba sa
kanyang pagkalalaki. Matigas-tigas na malambut-lambot ang kanyang kasarian.
At nag-init siyang naiihing di niya mawari. Maya-maya, ipinaloob ni Melba sa
bibig niya ang kasarian ng binata, hinigop nang matagal. Ginagawa niya ito,
minamasa at minamasa-masahe niya ang kambal na bola ng lamanang nakalawlaw,
kinakalug-kalog mandin, hanggang unti-unti, tumutigas ang kasarian, umigkas
at nababanat ang nakabalatay ditong mga ugat.

Nag-iinit na ang pakiramdam ni Cezar, ang alinsangang humalili'y di bunga
lang ng pagsingaw ng serbesa sa kanyang katawan. Nahawakan niya at nahimas
sa ulo si Melba. Lumilikha ng kalugod-lugod na tunog ang paghimod nito sa
matigas, umuuga na niyang pagkalalaki.

Pag-aangat ng mukha ni Melba, paghiwalay ng pagkalalaki niya sa bibig nito,
naramdaman ni Cezar ang mainit na dapyo ng hininga ng dalaga.

Kumubabaw sa kanya si Melba, siniil siya ng malagablab na halik sa bibig.
Gumanti siya, sabay ang mahigpit na pagyapos ditto.

Sanay na sanay si Melba, nakuhang isipin ni Cezar. Hindi kataka-taka, dahil
sa haba ng listahan ng nobyo nito.

Itinarak ni Melba ang sarili sa naghuhumindig na kasarian ni Cezar. Bigla,
napasngubang siya, humahalinghing, mandi'y nakaramdam ng matinding kirot.
Napukaw at nag-uulo na sa pagnanasa ang pagkalalaki, si Cezar ang kumubabaw.
Nabunot ang kanyang kasarian sa galaw niya, gayunma'y itinurok niya ang ulo
niyon sa lagusan ng pagkababae at saka tiimbagang na umulos.

Napa "aray" si Melba, nakalmot sa balikat si Cezar.

Pero nakalukob na sa kamunduhan, nakabaon na ang kalahati niya, at malaking
kabaliwan kung uurong pa siya. Umulos siyang muli, at kasabay ng muling
pagdaing ni Melba, bumaon pa siya. Isinalya niya ang sarili hanggang
lubusan silang magkasugpong.

Pinagdadama niya ang malulusog na dibdib ni Melba habang panay ang indayog
niya sa ibabaw nito. Maya-maya, nang manghimagal sa pagpapasasa ang mga
palad at daliri, ipinaloob niya ang bibig ang matulis na tuktok ng dibdib na
kakulay ng mahihinog na bunga ng duhat. Matagal niya itong sinupsop,
dinila-dilaan, habang pabilis nang pabilis ang kanyang pag-ulos, ang kanyang
pag-indayog. . .

Panay ang halinghing ni Melba, nakangiwi, pabaling-baling ang mukha, mariing
nakapikit, pakalmut-kalmot, pakapit-kapit sa braso at balikat ng binata.

Sa pagitan ng pag-ulos at paghalik ni Cezar, isinasamo mandin ni Melba na
mahalin siya ng binata, mahalin, dahil mahal na mahal niya ito . . . mahal
na mahal.

Sa paglabas-pagpasok niya sa kaibuturan ni Melba, nakuro ng binata sa
reaksiyon nito: mahilig nga lamang magbilang ng nobyo ang dalaga, pero hindi
ito gayon kadaling lamuyutin upang paangkin. Siya, si Cezar, ang bumasal sa
pagpitas ng kabirhenan ni Melba.

Sa natuklasang iyon, ang pagnanasa ni Cezar ay nahaluan ng pagtatangi.
Naging marahan siya sa pag-angkin sa dalaga. Naging masuyo bagaman marubdob
ang paghalik niya rito, ang paghipo, ang pagsipsip, ang lahat lahat.

Nang tumagal-tagal, naramdaman niyang tinutugunan na ni Melba ang kanyang
ulos, hipo at halik. Tugong may lakip nang luwalhati, sa pakiwari ng binata.
Noon naglatang ang kanyang pagnanasa, naglalagablab ang kanyang katawan,
nag-ibayo ang sidhi ng pananabik, nag-umigting ang tigas ng kasarian.

Waring nag-uulol na hayop, naging mabangis ang kanyang pakikipagtalik - na
ikinasiya naman ni Melba.

"Sige, Cezar. Gusto ko ang ginagawa mo, gustong-gusto ko. Marikit na
malupit, magandang mabangis!" waring hibang na anas.

Umulos siya nang umulos, humalik nang humalik, nanghipo nang nanghipo, na
pawing tinugon ng gayunding aksiyon ni Melba.

Nanlalapot sa pawis ang kanilang inaapoy na katawan nang halos magkasabay
nilang masapit ang kasukdulan. Nag-orgasmo bago magkayakap na namahinga at
umidlip.

Una siyang nagising. Sinulyapan ang nahihimbing pang dalaga, bago naitanong
sa sarili: Paano ngayon ito?

Lumigaya si Melba, pero tiyak na magdurusa si Lala.

Pero wala pa namang nangyayari sa kanila ni Lala. Hanggang halik at hipo
lang ang nararating ng palagayan nila ng nobya.

Samantalang si Melba . . .

Hibang si Melba. Nahibang sa kanya.

At nahawa siya sa kahibangan nito.

Pero nagising na siya, at mulat na ang isipan.

Ginising niya si Melba, hinalikan, sinabing katugon ng damdamin niya ang
damdaming inuukol nito sa kanya.

Umiyak na yumapos sa kanya si Melba.

Kaysarap na pagkahibang, nausal ni Cezar.

Alam niyang makauunawa si Lala. Bukal ito ng pang-unawa. Matatanggap nito na
maging hipag at di asawa ni Cezar.

(Wakas)

Click Here For Next Chapter